استهزای نوح (قرآن)نوح علیه‌السلام اوّلين پیامبر فرستاده شده به سوى تمام مردم زمین و اوّلين پيامبرى است كه عذاب -استیصال- در زمان وى نازل گرديد. [۴]
خزائلى، اعلام القرآن، ص ۶۴۱.
وى در ۳۵۰ سالگى يا ۴۸۰ سالگى به نبوّت مبعوث شد و ۹۵۰ سال در قوم خود زيست. قرآن کریم با اوصاف و القاب نيك از اين پيامبر بزرگ نام برده و هفتاد و یکمین سوره قرآن نيز به نام نوح است. در این مقاله آیات مرتبط با استهزای حضرت نوح علیه‌السلام معرفی می‌شوند.۱ - استهزا از سویاشرافاستهزاى نوح علیه‌السلام از سوى اشراف قومش، هنگام ساختن کشتی: وَ أُوحِيَ إِلى نُوحٍ أَنَّهُ لَنْ يُؤْمِنَ مِنْ قَوْمِكَ إِلَّا مَنْ قَدْ آمَنَ فَلا تَبْتَئِسْ بِما كانُوا يَفْعَلُونَ وَ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنا وَ وَحْيِنا وَ لا تُخاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا إِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ وَ يَصْنَعُ الْفُلْكَ وَ كُلَّما مَرَّ عَلَيْهِ مَلَأٌ مِنْ قَوْمِهِ سَخِرُوا مِنْهُ قالَ إِنْ تَسْخَرُوا مِنَّا فَإِنَّا نَسْخَرُ مِنْكُمْ كَما تَسْخَرُونَ. به نوح وحی شد كه جز آنها كه (تا كنون) ایمان آورده‌اند ديگر هيچكس از قوم تو ايمان نخواهد آورد بنا بر اين از كارهايى كه مى‌كنند غمگين مباش، و (اكنون) در حضور ما و طبق وحى ما كشتى بساز و در باره آنها كه ستم كردند شفاعت مكن كه آنها غرق شدنى هستند. او مشغول ساختن كشتى بود و هر زمان گروهى از اشراف قومش بر او مى‌گذشتند او را مسخره مى‌كردند، (ولى نوح) گفت اگر ما را مسخره مى‌كنيد ما نيز شما را همين گونه مسخره خواهيم كرد. ۲ - روشاستهزا کردن حضرت نوحاستهزاى نوح علیه‌السلام از سوى قومش با دست گذاشتن در دهان‌شان و فریاد کشیدن: أَ لَمْ يَأْتِكُمْ نَبَؤُا الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ قَوْمِ نُوحٍ وَ عادٍ وَ ثَمُودَ وَ الَّذِينَ مِنْ بَعْدِهِمْ لا يَعْلَمُهُمْ إِلَّا اللَّهُ جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّناتِ فَرَدُّوا أَيْدِيَهُمْ فِي أَفْواهِهِمْ وَ قالُوا إِنَّا كَفَرْنا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ وَ إِنَّا لَفِي شَكٍّ مِمَّا تَدْعُونَنا إِلَيْهِ مُرِيبٍ.آيا خبر آنها كه پيش از شما بودند به شما نرسيده: قوم نوح و عاد و ثمود و آنها كه پس از ايشان بودند، همانها كه جز خداوند از آنان آگاه نيست، پيامبرانشان با دلائل روشن به سوى آنها آمدند، ولى آنها (از روى تعجب و استهزا) دست بر دهان گرفتند و گفتند كه ما به آنچه شما مامور آن هستيد كافريم، و نسبت به آنچه ما را به سوى آن مى‌خوانيد تردید داريم! بنابراينكه هدف آنان از دست نهادن بر دهان‌شان تمسخر و استهزا بوده باشد. ۳ - پانویس۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۴۹۵، برگرفته از مقاله «استهزای نوح علیه‌السلام». |